سرود ولادت قائم آل محمد

دلایی که بی سرو سامونه       مژده مژده نیمه شعبونه

چه خبرشده در میخونه        تا کــه لــیلایی دلــم مجنونه

مسته دل خرابه بی قرارم

خسته شده آقا از انتظارم

بسته دخیلم به گیسوی یارم

آره مجنونه مجنونه دلدارم

((یــاصاحب الزمان  هستم باتو در امان))

******

آسـمـونـه دیده هــا بارونــه       کوچه هامون همه گل بارونه

غم و غصه از دلا بیرونه        چــون ولادت امــامـمـونـه

دارم به سرم بـاز شـور ونوایــی

کارم شـب و روزا شـده گدایــی

فکـرم شـده کـه بشــم کربـلایــی

آره مجنونه مجنونه مجنونه خدایی

((یاصـاحب الــزمـان   هستم با تو در امان))

 

ســــــبــــکـــــــــــ

 

حضرت مهدی(عج)

                                         چشم آلوده کجا دیدن دلدار کجا
                                     دل سرگشته کجا وصف رخ یار کجا
                                   قصه ی عشق من و زلف تو دیدن دارد
                                        نرگس مست کجا همدمی خار کجا
                                     سر عاشق شدنم لطف طبیبانه توست
                                     ورنه عشق تو کجا این دل بیمار کجا
                                       هر که را تو بپسندی بشود خادم تو
                                       خدمت عشق کجا نوکر سربار کجا
                                       کاش در نافله ات نام مرا هم ببری
                                        که دعای تو کجا عبد گنه کار کج

شعر امام زمان(عج)

گفتم به مهدی بر من عاشق نظر کن
گفتا تو هم از معصیت صرف نظر کن

گفتم به نام نامیت هر دم بنازم
گفتا که از اعمال نیکت سرفرازم

گفتم که دیدار تو باشد آرزویم
گفتا که در کوی عمل کن جستجویم

 برای دیدن کامل متن به ادامه مطلب بروید.

انتظار

چه جمعه ای... چه غروب غریب و دلگیری...

چرا سراغی از این جمعه ها نمی گیری؟

مسافری که هنوز و همیشه در راهی!

کجای راه سفر مانده ای به این دیری؟

به پیشواز تو آغوش زندگی جان داد

بیا پیاده شو از این قطار تأخیری...

چقدر پیر شدی روی گونه هایم اشک!

تو سال هاست که از چشم من سرازیری...

چقدر ماندی در بند انتظار ای دل!

شدی شبیه دیوانگان زنجیری...

چقدر شاعر مفلوک! قلبت از سنگ است

چطور از غم دوری او نمی میری...